Op zondag 16 juli hebben we weer een feederwedstrijd georganiseerd. We hebben deze wedstrijd gevist volgens een concept wat de karpercommissie al jaren gebruikt maar wat voor het feedervissen uniek te noemen is: vissen op een stek langs de Hoge of de Lage Vaart rondom Almere en je mocht zelf weten waar je wilde gaan zitten. Het was een koppelwedstrijd waarbij iedere deelnemer met 2 hengels mocht vissen, max 4 hengels per koppel dus.
Om een geldige brasem te kunnen melden hadden we een GroepsApp aangemaakt, en ieder vis moest met een liniaal (minimummaat was 25cm) én een schaar op de foto.
De liniaal was om twijfel weg te nemen, hoewel ook zonder liniaal vaak goed te zien is dat een vis aan de minimale maat voldoet. Of juist niet.
De animo bleek iets minder dan verwacht, deels veroorzaakt door vakanties maar ook door deelnemers die geen koppelmaatje hadden en het niet leuk vonden om solo een ochtend te gaan vissen. Ondanks dat hebben we hem toch doorgezet: annuleren houden wij niet van.
Zelf hadden we een mooie stek op het oog maar bij aankomst bleek dat het wel heel erg hard waaide en dat de wind ons precies recht in de snuit blies. We zijn daarom uitgeweken naar een andere locatie waar we de wind van opzij hadden maar waaien deed het de gehele wedstrijd, en best wel stevig ook.
Zelf hadden we redelijk snel de eerste brasem op de mat, maar het koppel van Ed en Henk volgde al snel. Tot de 3 vissen liep het gelijk op maar daarna namen zijn toch een grote stap voorwaarts. Het stond op een gegeven moment 6 tegen 3 en bij ons gebeurde echt helemaal niks meer. Tot een uur of 11, toen begon het bij ons op 1 hengel ineens te lopen en binnen de kortste keren stond het 7 tegen 7. Er werden wat drilfoto’s heen en weer gestuurd om de tegenstander onder druk te zetten en de spanning wat op te voeren en uiteindelijk kwamen we zelfs op 9 tegen 9.
Onze 9e was echt in de laatste minuut en we dachten daarmee een gelijkspel afgedwongen te hebben, maar Henk en Ed waren ons een stapje voor: zij hadden de 10e brasem op de mat en beslisten daarmee op de valreep de wedstrijd. Vervolgens gingen we nog even naar de manege voor een drankje en de prijsuitreiking, ik had voor de winnaars een aardigheidje geregeld en Ed nam het dankbaar in ontvangst. Henk moest helaas weg, die krijgt zijn prijsje binnenkort van Ed.
en we hadden nog een poedelprijs voor degene die zelf vond dat hij daar de meeste recht op had en dat was Ruud. Heel veel plezier (en sterkte) ermee.
Al met al heerlijk gevist ondanks de harde wind, het concept werkt dus deze wedstrijd komt volgend jaar zeker weer terug op de kalender.
